Mertlik bozulunca insan oğlunda
Yiğidi meydanda yatarken gördüm
Ruhsatsız limandan alınca yükü
Vuslat gemisini batarken gördüm......Osman Öcal
Yürek parelendi hicrandan yana
Geri dönsün mertlik bütün cihana
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tarlalar ekilmiş tohum çimlemmiş
Kurumuş dikenler bir bir güllenmiş
Ne güzel yazmışlar kalem dillenmiş
Sayfanızı gelip geçerken gördüm......Fatma Biber
Usta Kalemlere selam olsun ...Kutluyorum yürekten.
Sevgi ve selamlar.
Usta kalemler ve sevgi dolu yüreklerden akıp gelen muhteşem bir şiir. Tüm dostların yüreklerini ve kalemlerini kutluyorum.
Saygı ve sevgiler yüreginize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza
Nefis bir paylaşım olmuş!.. Şairlerin Yüreğine sağlık. Birbirinden güzel hoş yorumu okuyunca kutlamak istedim. Arkadaşlara Yozgat tan gönül dolusu selamlar. Elinize, yüreğinize sağlık. Atışma gibi zevk dolu bu güzel deyişleri okuyan herkes bize katılacaktır sanırım. Başarılarınız daim ola.
Yürek parelendi hicrandan yana
Geri dönsün mertlik bütün cihana
İki el bir gülü taksın yakana
Bu hayat bizleri yutarken gördüm.........İlhami Bulut
İlhami bey sizi ve tüm paylaşımda olan değerli arkadaşları kutluyorum gönüller gönüllere çağlamış sevgilerr
Bir düzen tuturmuş düzeni bozuk
Sarınmış sırtına yalandan azık
Helali haramı bilmiyor yazık
Yoksulun hakkını yutarken gördüm
SEVGİLİ GÖNÜL DOSTLARIM NE GÜZEL VE GERCEKÇİ SÖZLER OLMUŞ ATIŞMANIZ NACİZANE EŞLİK ETTİM
Güzel bir siir okudum.. Saygilarimla..
Hanau-Almanya Perinur Olgun
Sahte gülüş satan riyakâr yüzü
Duyanı aldatan bin türlü sözü
Parlak gecelerde çengiyle sazı
İnsanı dünyadan yutarken gördüm.
Tebrikler dost kalemlere ve bu çalışmayı bizlere ulaştıran şairimize.
Güzel bir konu ve güzel dörtlükler.
Kaleminize sağlık.
Selamlar.
KATILIMCI DOST YÜREKLERİ TEBRİK EDİYORUM.TAM PUANLA SELAM VE DUA.
Sevgili Kardeşim: İlhami Bulut
Grup kardeşlerimin kaleminden MUHTEŞEM bir şiir çıkmış. Katılımcı kardeşlerimi ayrı ayrı tebrik ediyor ve başarılarının devamını diliyorum. Değişik kalemlerden çıkmış olmasına rağmen anlam bütünlüğünü sağlayabilmiş, beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Şiir etkili bir söylem biçimini yakalamış.Bu şiirinize ustalıkla yön verişinizi, duygu ve düşünceyi mısralarınıza kusursuz bir şekilde aktarışınızı tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerim ile birlikte Şiirin hakkı olan:İlk Tam Puanı Tekirdağ'dan sunuyorum. Lütfen kabul buyurunuz.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. -Tekirdağ.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta