Bir dünya yarattım kendi kendime,
Etrafımı taştan duvarla ördüm.
Taşlar oturmadan yerli yerine,
Hayat denen filmin,sonunu gördüm.
Metin ol evladım metin ol dedim,
Hayat denen filmi ortadan böldüm
Aklımca kendime,bir moral verdim
Alevi üflenmiş mum gibi söndüm.
Duvarlara baktım bir hayalet var
An! Usun durduğ' an! Her şey kördüğüm
Daha yapılmadık çok işlerim var
Şaştım! Azrail'di benim gördüğüm
İşte son nefesim! işte an! o an!
Bende fer kalmadı! Dedimki ömrüm!
Gözlerim görmüyor,her taraf duman
Çok geç,çok geç artık! Ne çare öldüm...
24-Ekim-2010 Cuma
Salim ŞengülKayıt Tarihi : 26.9.2010 02:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salim Şengül](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/26/gordum-ne-care-oldum-2.jpg)
Duygu yüklü ve şahane teşbihlerle süslüydü.
Kaleminiz susmasın.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (2)