Masum bakışların içine bıraktım tüm duyuşlarımı. Duyumsadıkça kendimi.
Yavru bir kuşun ürpertisinde özgürlüğüm,bir çiçeğin tohumunda gülüşüm.
Gördüm ki; ses duymak değildi sessizliğin sesi, en derin görüştü bazen.
Bir insanın bakışlarına ulaşılabilir ama neler düşlediğini asla!
Bir yaşamın ışığı kısılabilir ama bir bakışın ışığı asla!
Bir sahne daima kendine kapanır. Yüreğimizde açılan perde ise yeni zamanlara sahnedir.
Kayıt Tarihi : 10.3.2012 03:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/10/gordum-ki-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!