Gördüm Göreli Şiiri - Midayet Kara

Görünce sel olup, döndüm taşkına
Bu nasıl güzellik, Allah aşkına
İsmini duyunca, döndüm şaşkına
Ona aşık oldum, gördüm göreli

Yaşını sordum, on sekiz yaşında
Çiçekli eşarbı, bağlı başında
Sürmeleri vardı, kalem kaşında
Uyku tutmaz beni, gördüm göreli

Gülüşü etrafa, neşe saçıyor
Bakınca ruhumda, güller açıyor
Utangacın biri, benden kaçıyor
Kaçışını sevdim, gördüm göreli

Yanına vardım ki, gözyaşı döker
Sordum söylemedi, acep ne çeker
Ağlama deyince, boynunu büker
Gözyaşını sildim, gördüm göreli

Elinde orağıyla, ekin biçer
Sanki evin yükünü, hep o çeker
Çok tatlı dillidir, şeker mi şeker
Doyamam ben ona, gördüm göreli

Acı çekse bile, kimseye demez
Çalışır çabalar, yorulma bilmez
Hoş sohbetli biri, lafı hiç bölmez
Sohbetini sevdim, gördüm göreli

Azıcık laf ile, hem encik şişer
Yuvayı kurunca, ilerde pişer
Her gece uykuda, aklıma düşer
Unutamam onu, gördüm göreli

Dereler durmadan, çağlayıp akar
Onun bir bakışı, yüreğim yakar
Çaktırmaz asla, göz ucuyla bakar
Bakışını sevdim, gördüm göreli

Ellerine baktım, eli kınalı
Elli üç yıl geçti, evli olalı
Giydiği fistanı, sanki kolalı
Doyamadım ona, gördüm göreli
(1466) Nisan 2022