Dost'ta gidem diye çıktım bir yola
Niyetim muhabbet güzellik ola
Bakınırken önüm, arkam, sağ, sola
Gördüm düşmanımın dostu beraber
Hüsran ile yoldan döndüm üzüldüm
Bir köşede kapanıpta büzüldüm
Yüregim efkârla, gamla süzüldüm
Gördüm düşmanımın dostu beraber
Yüregim sızladı yandımda kaldım
Güzel mazilerim andımda kaldım
Gerçekten yarenim, dostumdur sandım
Gördüm düşmanımın dostu beraber
Ağlarsa, ağlardım gülse gülerdim
Hata yapsa af ederde överdim
Can yoldaşım diye sayar, severdim
Gördüm düşmanımın dostu beraber
Nice yıllar beraberce görüşdük
Dert'lerimiz, ekmeğimiz bölüştük
Sohbet ettik muhabbet'le seviştik
Gördüm düşmanımın dostu beraber
Hazan der pişmanım sözüm kalmadı
Böyle vefasıza çözüm kalmadı
Riyakâr dost'luğa özüm kalmadı
Gördüm düşmanımın dostu beraber.
(h.hazani)
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!