göz yaşı gördüm anne
hiç farkına vardınmı?
bu yaşıma bakmayıp
bir kez olsun sardınmı?
acıyı gördüm anne
ayrılmadı yanımdan
öyle acımasızdı
can kopardı canımdan
hep suçlandım ben anne
sucum farklı olmaktı
en büyük ayıbım
belki şiir yazmaktı
sevdayı sevdim anne
baktı kara gözüyle
bende inandım ona
yaktı yıktı sözüyle
isyanı gördüm anne
çıldırdı duygularım
yılların birikimi
bende artık firarım
bulutu gördüm anne
kara kara başımda
hep üstüme yağdıya
karıştı göz yaşımla
çileyi gördüm anne
yumak yumak karışmış
öyle soğuk duruşum
dedilerki alışmış
oysa bilemezlerdi
içimde kopan fayı
dostlar birlik oldular
kararttılar dünyayı
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MEVLAM istemeyince zorla alınmıyor mutluluk yaşanmış lıkların şiire biraz aktarılmasıdır
şimdi;
öyle geniş ki omuzlarım,
dünyanın yükünü taşıyabiliyorum.
öyle büyük ki yüreğim,
tüm çileleri çekebiliyorum.
öyle uzun ki kollarım,
boşlukları sarabiliyorum.
ve...
öyle hızlı ki adımlarım,
mutsuzluğa koşabiliyorum...
ben büyüdüm,
büyüdüm ben anne !
naçizane ''Ben Büyüdüm Anne'' adlı şiirimden mısralarımla katılmak istedim.
tebrikler ve paylaştığınız için de teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (27)