Gördüm Abi Şiiri - Arif Baltacı

Sevgiyi gördüm abi
Öksüz ve minik bir kızın gözlerinde
Annesiyle giden çocuklara bakarken
Gördüm abi gerçekten gördüm
Karşılıksız bir sevgiydi bence
Kendi için değildi bu sevgi onlar içindi abi
Değerini bilsinler diye
Onun sevinemsi düşlerdeydi abi
Rüyasını bile göremediği düşlerde
Yaşamak kadar kendisine uzakta olsa
Sevginin değerinin biliyordu abi
Belkide sevgi için dayanıyordu
Küçücük bedeni bu zor hayata

Sadakati gördüm abi
Bir sokak çocuğunun yüeğinde
Nasıl da sahip çıkıyordu
Kader arkadaşına
Görmeliydin abi görmeliydin
Soğuktan morarmış elleri
Belkide yeni tanıştığı
Kader arkadaşı için
Havadaydı
İnmedi abi yere
Haksızlık bitene dek
Haksızlık bitmeden
Yüreğindeki sadakat volkanı sönmedi abi
Belki yalnız
Belki sahipsiz
Belki sevgisiz
Ama gururluydu
Ama sadakatliydi
Belkide çoğumuzun yapamadığını
O küçük sokak çocuğu yaptı abi
Karşılık beklemedi sevgiden
Hiçbirşey beklemedi kimseden
Sokak kanunlarına uymalıymış abi
Tek başına yaşamasını öğrendi
Paylaşmayı öğrendi
En önemlisi abi
Herşeye rağmen yaşamasını öğrendi