Gördüm Şiiri - Yahya Yahşi

Al benide iklimine götür dediğim yüzler,
Yüz üstünden sıfırı çekip gittiler.
Yapayalnız bıraktı dost sandığım eller
Yağmuru sıkıp ta, kar çıkartanı gördüm.

Yüreğime neşter vurup parçalara böldüm.
Ölüm kucağında kendimi kendime gömdüm.
Bir umuttu başkalarında yaşamak benimkisi,
Kıymeti vefasızca harcayanı gördüm.

Ayaklar altında çiğnendim izmarit misali,
Oysa yanmak isterdim dostta Mevla’na gibi,
Çaresiz kapılara ilaç dağıtmaktı tek derdim,
Ahde vefaya kılıç çalanı gördüm.

Yüzlerce sıfır gelse bir araya kıymetsiz,
Başına bir çizgi çekmek isterdim bedelsiz,
Oysa sıfırıda çoktan tüketip hayatta,
Dost güzergâhını unutanları gördüm.

Bir dal budanırsa gelişir boy boy,
Kırılmışsa zor, yerine ne koyarsan koy.
Kötüler elinde oyuncak olmakmış cezam,
İnsanı özünden kırıp köze atanı gördüm.