Gördüm Şiiri - Suzi Ayyıldız

Hüzün yüklü gemiler uğurladım bu limandan,
Umut ekilmiş tarlalar hasat ettim içimde...
Hırçın dalgalar dövdü kirpiklerimi,
Sisli bir hüzün kapladı bedenimi.

Çoğu zaman buzdan kaleler diktim etrafıma,
Aşılmaz duvarlar ördüm gönül bağıma...
Sessizliğin doruklarında dolaştım durmadan,
Karanlık sokaklarda küflü kaldırımlar arşınladım...

Bazen fırtınada gökyüzünü yaran bir şimşek oldum,
Bazen gözyaşlarımla tufan yarattım ruhumda...
Hamal oldum, küfe küfe dert taşıdım sırtımda,
Seyyah oldum, fersah fersah yol aldım yaralarımda.

Nakış nakış işledim can kırıklarını,
İçimdeki masum yanıma...
Göğü delen sessiz çığlıklar gördüm,
Kimselerin duymadığı...

Yaşayan ölüler gömdüm içimin en derinine,
Gölgesiyle konuşan delileri izledim zifiri karanlıkta...
Güneşe küsen akıllılar gördüm,
Dikenli yollarda yalnız ruhlar,
İnsan görünümlü cellatlar tanıdım...

Her gece ruhunu idam edenler,
Her sabah kefensiz gömülenler gördüm...
Onca şey gördüm de,
Bir tek sevginin değer gördüğünü görmedim...