Gördüm Şiiri - Reyhan Keskin

Karşımda oturan yüzünü gördüm.
O konuşuyordu,ben kendime sövüyordum.
Hayırsız,hatırsız  bir kahve
Bitse de gitse diyordum  içimden.
Biraz daha kalırsam
midemi masanın orta yerine koyup
bayılacağım .
Allahım ;
Bari sonsuza dek minnetle anacağım
bir adam olsaydı sevdiğim.
Hani deyseydi ;
Ama her insan bir kere de olsa
kendine yakışmayan çapsız birini sokmazmı hayatına ?
Bu kusur görmezden gelinmez mi ?
Şimdi karşımda oturuyor ve ben bütün  tövbe
kapılarının önünde af diliyorum Rabbimden.
Kafamın için de bir küfür dolanıp duruyor.
O karşımda bana gülüyor....
Ben amelimi yazan meleklere rica ediyorum
N'olur silin onu geçmişimden.
silinsin istiyorum hayatımın bu sayfası.
O konuşuyor, ben geri adım evime dönüyorum.
O konuşuyor, Ben bütün kırdığım insanlardan özür diliyorum.
O konuşuyor,
bir de aptal aptal gülüyor..
Vâdemin dolmasını beklemeden 
Şuracıkta ölmek istiyorum.
Gülmek ile ağlamak arası delirme noktasındayım.
Işık mı daha hızlıdır ses mi ?
Mutluluk mu daha bulaşıcıdır
Nefretmi Kıyasında fark atıyor tiksinmek .

Peçete peçete, izmarit izmarit
Salya sümük kahrolmak istiyorum.
Saçlarımı, ellerimi, gözlerimi ...
Hatta derimi yüzsünler ve silsinler istiyorum izlerini .
Ben masaya midemi bırakmak uzereyim .
O hâlâ anlatıyor...
Bir aptalı sevmek ! Kendime yapabileceğim
en büyük hakaret .

Ama bilmiyordu bu benim zaferim
Kendini vazgeçilmez sananlara
Cam kenarından ayırdığım biletim..
Gidin !
Ve Lütfen,Dönmeyin!
Ben gidişini seyrettiğim Bir insanın gelişine
Söverim"