Kıblem oldu, kebem oldu, yıllar yılı cehalet,
Önüme atana taptım, bir kaç lokma ekmek, bir parça kemikli et,
Öyle gördüm, öyle bildim, ah öylece yaşadım,
Ve sordum hep kendime,
Neden dünya var,
Ben dünyaya neden vardım.
Ağaçlarla konuştum, kanatlanan kuşlarla,
Koca koca dağlarla konuştum, akıp giden sularla,
Güneşle, yıldızlarla konuştum, karınlığa ışık saçan ayla,
Sordum durdum kendime,
Neden dünya var,
Ben dünyaya neden vardım.
Geçmişi sordum bilen olmadı,
Yarınları bekledim gelen olmadı,
Ne yaptıysam sesimi duyan olmadı,
Sordum durdum kendime,
Neden dünya var,
Ben dünyaya neden vardım.
Sonra bir gün, bir ses çaldı kulaklardan, gönlümün kapısını,
Gel buyur dedim, açtım ruhumun boş olan sofrası,
Girdi usulca oturdu ve başladı konuşmaya,
Allahu Ekber, Allahu Ekber,
Bu muhteşem kavuşmaya,
Sordum bu ses? Ezan dedi buyurdu,
Sonra kalktık sofradan, sofra seccade oldu,
Eğil secde et dedi! eğildim,
Bedenim bir ayakta, bir yerde,
Bir şeyler oluyordu sanki, ben o eski ben değildim cevapsız bu alemde,
Ve açıldı gözlerim, bir an mı,
Yoksa hiç bilinmeyen bir zaman mı,
Gördüm göreceğimi ve gözlerim tekrar kapandı.
Gördüm şu gözlerle ağlar iken güleni,
Gördüm aşkı için düşünmeden öleni,
Gördüm dünya boşmuş deyip, doldurupta gideni,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
EZANIN sesinde gördüm, kulların kıblesini,
VATANIN cenginde, BAYRAĞIN hissesini,
Secdelerde gördüm dünyanın dengesini,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Fakirin yuvasında gördüm, RAHMAN''ın sofrasını,
Ekmek kırıntısında, yağmurun damlasını,
Ölüm döşeklerinde gördüm, ruhların duasını,
Gördüm de gözlerim, dağlandı benim.
Dağların zirvesinde gördüm KURAN’ın zerresini,
Sıcacık döşeğimde, PEYGAMBER hanesini,
Kuzuların beneğinde gördüm, beyazın lekesini,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Ağlayan yavrularda gördüm, ŞEHİTLER diyarını,
Mezarların başlarında, güllerin feryadını,
Anaların, babaların gözyaşlarını,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Saçların aklarında gördüm, karların yağışını,
Toprağın çatlağında, rahmetin ışığını,
Olmazların olunda gördüm, imanın aşığını,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Mahşerin tartısında gördüm herkesten kaçışımı,
Cehennem ateşini, benliğimin leşini,
Rüyalar aleminde, sessiz inleyişimi,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Dillerin duasında gördüm kalplerin atışını,
Ellerin kalkışında, göğün parlayışını,
Güneşin yakışında gördüm gölgemin bakışını,
Gördüm de gözlerim dağlandı benim.
Kayıt Tarihi : 1.2.2022 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
