Gördüm Şiiri - Erdem Gümüş 2

Sen neymişsin dünya, eksenin kopsun,
Gerçeğin içinde, yalanı gördüm.
Ganimet helalse, cahil ne yapsın,
Yaratan adına, çalanı gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

Kimi cüzdan delik, kimisi şişman,
Kime sorsam sana gelmeye pişman,
İnsanlığa neden insanlar düşman?
Sırrına erilmez, belanı gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

Dişi tırnağıyla, toprağı yaran,
Alnımın terini, aşına karan,
Bölüp ekmeğini, karşıya veren,
İnsana sunduğun, çileni gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

Nefsinin hakimi olamayıp da;
Şehvete avukat, olanı gördüm.
Cananına sadık kalamayıp da;
Şehvetin bendine dolanı gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

İstedim ki kılıç, kında paslansın,
İnsanlar sevgiyle, sulhla beslensin,
Beşeri mahlukat, nasıl uslansın?
Ne ibret ne bir ders alanı gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

Yeter artık yeter, eyle ihsanlar,
Bilmem nedir acep, bizde noksanlar
Birbirinden mutsuz bütün insanlar,
Ne bir neşe ne de, güleni gördüm.

Durdurun dünyayı, ineceğim ben,
Dört omuzda sala, bineceğim ben.

Ecel boğazımda, kurdelen gibi,
Gayrı boynum eğri, kardelen gibi,
Figani de gider, her gelen gibi,
Ne tekrar gelen ne kalanı gördüm.