Gördüm Şiiri - Hakan Yaşar Erkan

Üç kuruş ķâr için az bir var için,
Bütün şerefini satanlar gördüm.
Dünya varlığını ebedi sanıp,
Akrep yuvasında yatanlar gördüm.

Bir ayak üstünde binbir yalanı,
Gece gündüz kurar şeytan pilanı.
Beş vakit namaza beşte katanı (!)
Döner dönmez haram yutarken gördüm.

Düşünmez o toprak bende toprağım.
Dünyaya açılmış yeşil yaprağım.
Sanarki ölümden pek çok ırağım (!)
Bin yıllık hayaller kuranlar gördüm.

Boynunu bükersin alçaktır(!) derler.
Sırtını dönersin hemen hançerler.
Merhametten maraz doğduğu yerler,
Gaddarlıktan çoktur gözümle gördüm.

Ele talkın verir(!) Nasihat eder(!)
Her yerde hep bana, hep önce ben der.
Sorsan tek Allah'a iman ettim(!) der.
Kendi benliğine tapanlar gördüm.

Her konuda akıl satar ders verir(!)
Her olaya her mevzuya ses verir.
Herkes onu talkın verirken görür(!)
Salkımı sapıyla yutanlar gördüm.

Mazlumlar ezildi, haksız kayrıldı.
Ağızlar yayıldı, dişler sayıldı.
Şeytan bile emekliye ayrıldı.
Şeytanı sollayıp geçenler gördüm.

Ömür vermiş üç Fakülte bitirmiş.
Madde alemine soluk getirmiş.
Müsbet bilimleri almış götürmüş.
Manadan nasipsiz şapşallar gördüm.

Çok azdır malesef üzgünüm üzgün.
Bu dünde böyleydi, değişmez bugün.
Yokmudur dersin ya dünyada düzgün?
Bazen kitap gibi insanlar gördüm.

Namus abidesi, şeref timsali,
Örnektir hayatı, örnek her hali.
Az vardır toplumda eşi emsali,
Nadir, adam gibi adamlar gördüm.

Gizlemiş kendini bir ustalıkla,
Kuzu kurtla gezer, tilki tavukla.
Şeytan cübbe giymiş, Beyaz sarıkla,
Ne takkeler düştü, Ne keller gördüm.

Ah!... evlât bir bilsen görmüşüm neler,
Görmeden büsbütün körmüşüm meğer.
El oğlu başıma çoraplar örer,
Çorapta bin türlü desenler gördüm.

Aman aman haddimide aşmayım.
Bendimde durayım fazla taşmayım.
Tövbe haşa kibrede bulaşmayım.
Birçok kabahatte, ben bende gördüm.