Gördüm Şiiri - Taha Türkmen

gördüm
hayasız ellerin duasında sanık ümitler vardı
kuruluyordu mahkemesi ilahi aşkların
ve hep masallarla anılıyordu
tarihlerden bir vakit
yüzümün eskidiğini gördüm kitaplarda
acısız
kansız
kızılsız bir meydanda ölüler birikiyordu
ben orada onların hesabını gördüm ...

çıplaktı umut dedikleri
ibret-i hasretlerde dolanan özlemlerin
ve kızların çığlıklarında sürüklendiği yerlerim
tek tek karşısına çıkıyordu ilahların
günah dedikleri yazık olmuş
sevap hüsran
her nerde ise mukaddes aşk
ben orda platonik bir haykırış gördüm

bütün evlerin odalarında dolaşırken yalnızlığım
ben tiksindim ümitlerin refaket ettiğii acılarıma
bir tutam gül gördüm kahpece kokan
ya da karanfil
mezarımı hazırlayan çağdaş köpekler gördüm
uğultusunda ezan sesi karışıyordu sessizliğe
ben ihaneti ademin elmasında gördüm