Hayatın tam ortasında durdum, yaşıyorum diyecektim,
Diyemeden karşı kaldırım da sevgilisine çiçek veren genci gördüm,
Sonra onun yanında ölümü bekleyen adamı
Daha sonra yerde can çekişen kuşu,
Arabalarda suratsız suratlar gördüm,
Vicdanıma el sallayıp, küfrettim.
Sonra kendimi apartman boşluğundan düşerken gördüm,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta