Gördüm Şiiri - ibrahim Mutlu

Karnı doysa da gözü doymayan
Bebelerin hatırını sormayan
Yuvasında feryatları duymayan
Yavrusunu yiyen kargayı gördüm

Gece gündüz başköşede oturan
Miskinlikten her tarafı tutulan
Utanmadan sağa sola saldıran
Evladını ezen babayı gördüm

Kocasına sevgisini çok gören
Bebelere kollarını açmayan
Hanesinde ateş bile yakmayan
Sütüne zehir katan anayı gördüm

Aklını malla mülkle bozan
Toprağa döktüğü kan ile kokan
Dünyasını para üstüne kuran
Kardeşi harcayan kardeşi gördüm

Ölsün diye gözünün içine bakan
Paraya pula salyasını akıtan
Azrail gibi etrafında dolaşan
Babasını kesen evladı gördüm

Çıkarını başın üstünde tutan
Haramı amuduyla götürüp yutan
Cenneti cehennemi parayla satan
Leşleri üleşen kuzgunlar gördüm

Bir koltuk uğruna anında koşan
Ezdiği insana dönüp bakmayan
Aç kaldığı günleri çoktan unutan
Dostunu arkadan vuranı gördüm

Garibin elinden ekmeği çalan
Doyumsuz gönlüne engel olmayan
Nerden ne çalacağını arayan
Nefsi kirlenmiş insanı gördüm

Dünyaya geldi çıplak bir beden
Atlasın, ipeğin değerini bilmeden
Giderken giydiği üç metre kefen
Savurganlık yapan nankörler gördüm

İbrahim yıllar yılı onlar ile yaşadı
Kimini başında kimini sırtında taşıdı
Kiminin de gönlünü günbegün okşadı
İnsan olmayan çok insanı gördüm