Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İkinci bölüm de aşağıdaki gibi şiirleriş ama sonra tamamen hikayeye dönüşüyor sayın Apel, şiirleşmesi için yaşamak ve aynı gözle görebilmek gerek ...
Sonra vardım şehrin varoşlarına
Onu gördüm başı kabak ve yalın ayaklarıyla
İri kara gözleri çok şaşkın bakmaktaydı
Elinde bir kur ekmek , katıksızdı.
Aldım elinden ekmeği, öpüp koydum başıma
Sonra girdim bir camiye, kavuştum huzura.
....
Diğer şiir/anlatılarınıza da bakacağım...
saygıyla ...
İlk olarak Nuhun gemisinden bir çift güvercin aldım
Sevgililerdi....
Şiir anlatıya böylesi bir ilginç ve çok güzel bir başlangıç yaptıktan sonra ardınad gelen dizeler şiirselliği yakalamamış ne yazık ki...
oysa ,
Sabah erkenden çıktım malzeme toplamağa
İlk olarak Nuhun gemisinden
bir çift güvercin aldım
Sevgililerdi....
Sonra döndüm dolaştım bir ormanı
Buldum bir yaralı ceylan
Ağlar gibi bakıyordu gözleri............
gibi dize sonları ya da kısa anlatımda uyumlu hece ya da seslerle o kadar şiirleşebilir ki..
Kutluyorum çalışmanızı, emeğinizi.., saygıyla .
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta