Ömrüm boyu uykum kaçtı uyuyamadım.
Halim ruhani, maddiyata duyuramadım.
Sesler içinde sessizlik vardı çıkamadım.
Gürültü çok fazlaydı ses çıkaramadım.
Elimde değildi işler, tüm yaptıklarım,
Küçücük bir şeylerdi hep baktıklarım.
Büyük dersler aldım ibretler gördükçe,
İyiyi bildim, zalim zulmünü ördükçe…
Gördüm, yavrunun annesine sarılışını,
Şefkatin katlanarak merhamete varışını.
Gördüm, kimsesizler nasıl korunuyor,
Küçük nimetlerle sessizce avunuyor.
Gördüm, ruhların içinin dışına taştığını,
Köpük köpük olup, sınırlarını aştığını.
Gördüm, birinin elinden tutmak isteyeni
Vurup kıranları, kırılmışı da vermeyeni…
Gördüm, insanlığı dünyaya serpilmiş gibi
Çok Telaşlı, sanki yaşayan o değilmiş gibi.
Gördüm, zalimliğin pençesinin acısını,
Nasıl inliyor çekenler, pençe sancısını.
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 01:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!