Gördüklerim Şiiri - Abdülkadir Karaca

Ben topraklar gördüm gönüllerde
Dikensiz gül yetişen tohumlarından
Ben masumluğu gördüm güllerde
Ellerinde ufalandığı zaman
Ellerini gördüm gelincik kadar beyazdı
Ölçü almıştı tarihten,kıskandırarak
Züleyhayı,Belkısı
Çaresizliği gördüm gözlerinde
Ve benim gözlerimde mavi yalnızlığı
Uykumu kaçıran rüyalar gördüm
Kabustu,ölüm vardı,sen yoktun
Gördüğümü aynalara vurduğumda yokluğu gördüm
Bir çığlık arkasında saklanan titremeyi
Bir ölünün peşinden yuvarlanan korkuyu
Bir aşığın ardında dolanan hıçkırıkları
Yalnızlıkları gördüm soğuk kış akşamları
Ben yıldızlar gördüm güneşten daha parlak
Ama sönüyorlardı seni görünce bak
Ayrılığındaki azap cehennemde var mı bilmem
Düşünemem,görmedim hiç nefessiz yaşayanları
Ama aşksız yaşamaya çalışan zavallıları gördüm
Med cezire yenik düşen okyanusları
Meltemle yarışmaya çabalayan fırtınaları gördüm
Bir ıtri sessizlik gördüm çiçeklerde
Bir boğuk sensizlik kalan bende
Ülkemi gördüm kan kızılı bayrağımı
Şehitlerin hürriyet sevdalarını,gazilerin istiklal çığlıklarını
Anadolu kadar saf,anadolu kadar temiz
Anadolu kadar vefalı anaları
Ben doğruları gördüm güzelim,güzelleri gördüm
Nice ağıtlar dinledim seher vakti kumrulardan
Aşkı sordum Keremden,aşk istedim Aslıdan
Gözyaşlarını gördüm her yüreğin saklayamadığı
Birkaç deniz dolduran milyonlarca aşktan gözyaşları
Binlerce yüreğe düşen hüzün gördüm
Yüzlerce demet çiçek
Tut kalbimi yoksa düşecek
Sen kanla boyadığım gülümsün masallardan akseden
Renk cümbüşü gördüm gök kuşağında her renkte sen
Gördüğümden de öte beklediğimsin gelsen
Anadoluda ağaçlar gördüm çiçeksiz ama dalbudak
Hayalleriyle varolan çocuklar gördüm yalınayak
Toprak dostu Aşık Veyseli gördüm
Her ocakta Yunus Emreyi
Gel diyen Mevlanaydı kalbimi sende bırakırken
Ne olduğumu düşünürken bozkırlar gördüm
Senin kadar yalındı,senin kadar cefakar
Ve ben baharlar gördüm binbir çiçekle gelen
Baharı beklerdim seni görmek için
Kışlarımı esir,yazlarımı mahzun gördüm
Tırtıldan sonra ki kelebeği
Bir tohumdan büyüyen ağacı
Umudun ardındaki vurgunu
Seninle kesişen yokoluşu gördüm
Birde bildiklerim vardı,göremediğim
Görmek istemediğim,kaçtığım gerçekleri gördüm
Ve ben o ara diri diri gömüldüğümüde gördüm
Sen gördün mü söyle?
Gözyaşlarımı gördün mü? Sende biten umudumu?
Meçhul kahkaları gördün mü?
Mecnun gibi taşlanışımı,hayallerimde yaşayışını
Her akşam tenhalarda çürüyen yürekleri
Her gece şehre yağdırılan lanetleri gördüm
Ama ben senin gibi birisine aşık olan
Benim gibi birisini,meczubunu görmedim
Sen gördün mü söyle?
(Kış 2003)