Şaraba bandığımız sahici ruhumuz, eros ve thedorakis tadında,
Egzotik evlat İstanbul, damağımızın sokaklarında maraz ve hayta..
Bak senem hayat bize nasıl fısıldıyorsa uy ve bana öyle gel,!
İstersen bi gerilla gibi öldür beni..
Ensemden başlayan sıcaklık, sesinle yıkanır da kurulanmak istemez keza sesin de yıkamaz ama..
Kirpiklerinden sisli İstanbul manzarası taşıran kadın!
Sahi ben mimozaları anlatacaktım, ıssız ve bozkır yanım şımarsın.
Şaraba değdirsene biraz sesini, çılgın kızıl saçların yatıştırsın ruhumu.
Öpücüğünle eğit, bak sonbahar da geliyor.. Tenimin içinde sarsılıyorum, sakladım, saklandım görmüyor musun?
Uçarcasına gülüşünü atma yeter!
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!