Gördük ve yaşadık bazı şeyleri...
Hayatla barışık olmak, güvenmek ve her gün başka hayatlarla onu aldatmak.
Çok ahmakça,
Olabildiğince saçma.
Hem de aşağılık şekilde oldukça yükselmek gözlerinde,
Sonra yükselirken aşağılık bir kadının gözlerinde...
Gözlerimi kapattım, açtım ve geçecek sandım,
Geçmedi...
Bunun üstüne de oturup hiç ağlamadım
Erkek adam ağlayamaz ki...
Yaşadım...
Yaşandım...
Yenildim...
Ama hiç bir zaman hayattan kaçmadım...
Gece oldu,
Karanlıktı...
Her zamanki gibi sarhoştum...
Önümden geçenlere ters ters baktım...
Konuştum kendimle,
Ama hiç bir zaman susmadım...
Ellerimde ona aldığım beyaz gümüş kolye vardı,
Boynuna astığında çiçeğin yapraklarına benzeyen bir hayat.
Her biri şahdamarlarından kopmuş bir şekilde seviyorlar.
Ve sonrasında içimde kopan fırtınalar...
Aklımın sürekli düşündüğü kadın siyah gecenin koynunda
Korku filmi fragmanı gibi sanki...
Ve seviştiğim her kadın suçlu gibi bana bakmakta...
Üstelik bunların hepsinin bir zamanlar vazgeçilmeziydim...
Sokakta serseri gibi dolaştığımı fark ettiklerinde hepsi hayatları bana bıraktı.
Üstelik bir o kadar da çoğu beni yabancı gösterdi arkadaşlarına.
Hiç olmadığım kadar yabancı...
Asıl yabancı olan biri varsa onlardı...
Ve beni hepsi saf bir çocuk olarak gördü...
Hayatın içinde hayat oyunu oynayan saf bir çocuk...
Yani her şey şimdilik bu kadardı...
Kısacası hayat zor bir yaşamdı...
Onun elleri ellerime muhtaç yarınlar ise Orostopol Yalnızlıklara koşmaktaydı.
Emre Akbulut
Orostopol Şehir 2011
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta