Gece mi örttü üstümüzü yoksa gün mü küstü bize ne oldu da böyle gördük günümüzü en nihayet
Üstüne kim alacak şimdi bu suçu bu ayrılık değil ki apaçık kaza süsü verilmiş bir cinayet
Limanlar yandı şehirler düştü sen hala hiç bir şey olmamış gibi otur öyle bizi hep uzaktan seyret
Şimdi sustu daha içimde ağlayıp duran çocuk sen de sus biraz lütfen rahatsız etme bizi bir zahmet
Az bir otur düşün istersen ne ara bu hale geldik ne değişti bizi böyle uzaklaştıran şey neydi
Hangi aklın hangi kalbin ürünüyse bu ayrılık fikri benim hiç hoşuma gitmedi içime sinmedi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta