Sormadan giden sen, pişmanlık niye
Çiçeğin tomurcuk verdiğinde gel
Mademki sorarsın gelem mi diye
Bu aşkın sırrına erdiğinde gel
Fazla olsa bile beş yüzden, binden
Sıyrılıp nefretten, arınıp kinden
Aynaya bakınca karşındakinden
Bir umut ışığı gördüğünde gel
Kardelen misali muştular, mutlar
Belki de canlanır ölen umutlar
Şu dönüp dolaşan kara bulutlar
Dağlara karları serdiğinde gel
Mağdurlar mağrura isyan ederken
Rengarenk çiçekler burdayız derken
Gönlünün kışına güneşten erken
Şafaklar ağını ördüğünde gel
Ufacık bir sevgi kaldıysa sende
Şu çile kazanı taşmadan bende
Çölleri andıran gönül bahçende
Taş kalbin gülleri derdiğinde gel
Kayıt Tarihi : 14.11.2017 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/14/gordugunde-gel.jpg)
Sıyrılıp nefretten, arınıp kinden
Aynaya bakınca karşındakinden
Bir umut ışığı gördüğünde gel...............çok güzel bir şiirdi tebrikler sayın murat bey saygılar
TÜM YORUMLAR (1)