Gördüğün Cefaya Sabret

Ey gönül gördüğün cefaya sabret,
Karşılık verme ha! kaller içinde,
Sen, cefa edeni hoş görüp af et,
Muhammedi haldir bu, haller içinde.

Sen seni dövene karşı elsiz ol,
Sen sana sövene karşı dilsiz ol,
Topraktan hakir ol,sen gönülsüz ol,
Hakk seni yüceltir, kullar içinde.

Dervişlik değildir giymek haydari,
Dervişsen sen eğer hoş gör ağyarı,
Dervişlik gönülden sevmektir yarı,
Derviş olgunlaşır yıllar içinde.

Yunus der ki; ey sofiyyey-i fırka,
Dervişlik olsaydı, taç ile hırka,
Biz dahi alırdık otuza, kırka,
Ateşten gömlektir küller içinde.

Sen Hakk rızası yap, bütün gayeyi,
Kırılma kimseden, kırma kimseyi,
Ayırma fakiri, zengini, beyi,
En güzel yoldur bu, yollar içinde.

Dünyada saltanat, boş bir sevdadır,
Dervişlik hepsinden daha evladır,
Hor görme garibi, dostu Mevladır,
Cevherler gizlidir çullar içinde.

Sen kütük sanırsın, o belki çamdır,
Görünüşe bakıp, aldanan hamdır,
Böyle ham olana, dervişlik gamdır,
Çünkü har olmuş o, güller içinde.

Derviş güzel görür, çirkini örter,
Din güzel ahlaktır, hoş görü ister,
Herkesi Hızır bil, hoş görü göster,
Ne akıllılar var, deller içinde.

Kim gerçek derviştir, o gerçek kuldur,
Bu dünya; gözünde, değersiz çuldur,
Akçesi, parası değersiz puldur,
Akçe pul olmuştur, pullar içinde.

Özden sen kimseye eyleme ahı,
Değersiz olmaktır, dervişin rahı,
Sen kendinde ara suçu, günahı,
Derviş en hakirdir kullar içinde.

Özden der uzağım, iller içinde,
Uzaklık mil oldu, miller içinde,
Yari göremedim ona yanarım,
En ağyarı benim eller içinde.

16.09.2012