Bu sabah gözlerimi açtığımda dünyaya
Göğsümde nefes alıp veriyordun usulca
Topladım yüzünü kapatan dağınık saçlarını
Kulağının arkasına
Gözüm aydı...
Gönlüm aydı...
Ruhum aydı…
Derin bir nefes çektim saçlarından
Ciğerlerim aydı…
Bu sabah gözlerimi açtığımda dünyaya
Göğsümde nefes alıp veriyordun usulca
O an
O an bildiğim bütün duaları ettim tanrıya
- Bir bilseler beni tanıyanlar nasıl geldim imana?
‘’Ahh’’ dedim ‘’ahh ne olur uyanmasın!’’
Ne olur uyanmasın
Sürsün bu an bir ömür boyu
Ölüm bile ayırmasın
Bu sabah gözlerimi açtığımda dünyaya
Göğsümde nefes alıp veriyordun usulca
Uyandın…
Uyanıp o mahur gözlerinle bana baktın
Ve gülümsedin
Ve gülümseyince sen
Nasıl mutlu oldum ben bir bilsen
Bu sabah gözlerimi açtığımda dünyaya
Karşımda bej renkli bir alabanda
Anladım
Anladım ki bu bir rüya
Her ne kadar isyan etsem de tanrıya
Her ne kadar ana avrat
Dümdüz gitsem de hayata
Anladım
Anladım ki
Bu gördüğüm en güzel rüya…
Kayıt Tarihi : 23.9.2019 10:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/23/gordugum-en-guzel-ruya-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!