Gördüğüm…! Şiiri - Feriha Ceylan

Gördüğüm…!

Gördüğüm ilk yoldun
Yürürken tanıdım
Bir seni
Bir de
Ümit dediğim hayalleri

Zaman hayattı kollarında
Hatırlamam nasıl el tutuştuk
Bilmem bir akşam üstü
Ya da sabah mıydı
Aylardan eylül
Ve adın iklim idi

Seni öyle tanımıştım
Yamalı pantolon
Kirli yaka gömleğin
Sabırsızdı yüreğim
Alışkın değildi fırtınalı hayata
Sense öyle vakur
Ve öyle kararlıydın ki
Kaçıncı doğuşundu
Bu yalan dediğimiz dünyaya

Bir aşkım olsun
İlk aşkım olsun istedim
İlkbahar sabahıydı
Güne başlamam
Yaşım yetmedi

Doğuşumla ilgiliydi
Doğarken koşmuyordu
Kader yanımda
En fedakâr candı hayallerim
Münasebetsizdi
Zaman dı
Ergen çağlarım
Baharı görmeden daha
Sonbahara merhaba demiştim ya

Bir ekim sabahı
Yıldızlar küme küme
Güneşe haber uçurdular
Bulutlar hiç hoşnut değildi
İmdadına yağmurlar koştu

İlk defaydı
Güneşin altında ağlayan gök
Yalvarışı vardı
Kadere ve zamana
Ve sonrası
Aynı yılın karası
Ne kış
Nede son bahar
Ara yerlerde kaldım
Ara aralıksız
Ara yerlerde
Gülerken ağlayan
Ağlarken gülen

Bilemediler o yüzden
İçimden neydi geçen

Çocukluğumda
Yaşadım ne yaşadımsa
Naylon lastik pabuçlardı
Kar üstünde koştuğum
Basmadan entari dikerlerdi
Üstü nergis çiçekli
İlk defa görmüştüm
Kendinden desenli muz çorap
Gelirdi hep kaçak
İçine ipek dantelli etek
Puanları kondurmuşlardı
Birde ince uçlu narin
Kırmızı tokalı ayakkabı

Fırsatçı sabahlar olsan
Doğsan bir sabah
Düşsen avuçlarıma
Gelsen bir gece vakti
Karanlık gecelerime
İncilerden dolansan boynuma
Saçlarından boncuk boncuk saçılsam
Bir başak tanesi olsam rüzgarında
Açılsam başak başak
Çatlayan çorak toprağıma

Gençlik varsın ellerimde
Tutuşum sensin ürkek
Kabuslar vardı savardı ümitlerimi
Yüreğim sırılsıklam sanırdım geçer

Biter elbet
Her gelen gün gibi gider
Selam vermedim o yüzden
Salkım saçak bakışlarına
Göz süzüşü vardı acının
Gençliğimin baş ucunda
Bir aklımda hayallerim
Diğerinde sen
Kalır sandım gitmez
Yüzüyordu ömrümün gülü
Selden gelen kırıntılarla
Büyüdü yıllar inat
Hem de ne inat
Hasret denen ateşin
Harladı esen tel tel rüzgarla

Kıskacında zamanın
Geçti mevsimler
Temmuz sıcaklığında
Gençliğimin telaşı habersiz
Ululaştı matemler
Ne zamandı hatırlamam
Nisanı göremeden
Kapımdaydın
Uğramaz dediğim aralık

Kocaman dağlardın
Ben düştükçe önümde
Gezmeye korktuğum yıllar
Özlemlerimde eskiden kalan
Tek tük hatırlanan
Bir pınar vardı çocukluğumda
Hani doğmuştum ya
Kocaman bir zeytin ağacı saklardı
Körebe oynarken beni
Birde aç karnıma susadığımda
Susuzluğuma kanardım
Aymazdım anlamazdım

Telaş kocaman can hıraş
Bilinmez bir aceleydi hayat
Seni bekliyorum
Ciğerimin baş köşesi
Hani severdin
Bir beni
Bir de
Yeşile özeli
İnce narin zeytin tanesi

Arkana bakma sakın
Gölgene tutunmuşum
Utanır kaybolur umutlarım
Saatleri anlatmıyor süreler
Saçının tellerine bağladım saliseleri
Kara murt dalları
Yeşili beyaza özenmiş bak yine
Coşkuya çağırıyor
Yırtıyor rüyalarımda yine

Sözlenmişiz hasretle habersiz
Kasvete aç düşmüş sevdamız
Baskın yemişiz
Beynimde esamesiz sülietler
Kaç diyor gençlik çağım
Kaç önümde durma