Gördüğü Kendi Kalbidir

Aklı varda bir karış havada
Koymuş herkesi aynı kefeye
Serseri bir kuş gibi gezer de
Çarpar ayna diye pencereye
Yara, bere, çizik içinde kalır,
Derdini anlatamaz kimselere
Akşam olunca yollara düşer,
Herkes kendine göre bir zanla!
Kimi der gidiyor meyhaneye
Kimi der dönüyor pervaneyle
Başı, gözleri yerle hep birdir,
Herkesin gördüğü kendinedir
Herkesin gördüğü kendi kalbidir.