Her gönül bir cihanken, uğradı da bazılarına talih;
Gerçekte görülmeyen gönül evinin gezmesi kaldı.
Elif, Lam, Mim, sırrına ulaşılamaz olmuş kelamın,
Şimdi sır dolu gönül gözünün, o sırrı sezmesi kaldı.
Ebabil’in işaret ettiği yüce bir duyguya verilmiş görev,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Birini alsam diğerleri mağdur olur, gönül kor. Bütün dizelerini alkışlıyorum. selamlar
Evet o muhasebe kaldı, Sadık dostum... Tebrikler harika olmuş...
Ve muhasebe hala yapılmakta..çözebilene aşkolsun..yüreğine sağlık dostum..Ferit Teksoy
güzel dizeler...ve de şiir....sevgiler..
Ol şair halletti gönülden yürüyen aşkın şaşmaz rotasını,
Öyle bir muamma ki,dil dolaştı,yalnızca Türkçe’si kaldı.
katılmamak mümkün mü üstadım..
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta