Lalezarda açıldı gül gibi, güldükçe sevdası aşkın,
Bülbülün yalnızca figan içinde ah çeken sesi kaldı.
O hasretiyle Leyla diyerek yürüdü aşka, sevdaya,
Leyla gitti amma, yine aşkın yücelten busesi kaldı.
Ol gerçeğin sırrına varınca çözüldü tüm bilmeceler,
Yürekten höykürüp gelen, dilde, “Allah” sesi kaldı.
Gitti bütün cismani varlığın kendisi,duygu selinde,
Ötelerden gelen sevdanın, susmamış müjdesi kaldı.
Ağ yare mi sarıldın bunca zaman derler ya ey gönül,
Şimdi bak, ucundan tuttuğun gerçeğin perdesi kaldı.
Mahvını bertaraf etmişsin, güzide bir ömrün, yaşa,
Yürü yürü bitmez çileli bir yolun, son kertesi kaldı.
Uykularda yürüyüp, o sam vuran fırtınalarına hep,
Sahipsiz bu gönül evinin, şimdi bir viranesi kaldı.
Kayıt Tarihi : 24.11.2004 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tadı öyle bir tat olmuş ki,yendikten sonra zaman geçse bile damaktan gitmiyor..
Usta işi,gönülden gelen mükemmel dizeler..
Bize sadece tebrik etmek düşüyor
sevgi ve saygılar
Yürü yürü bitmez çileli bir yolun, son kertesi kaldı.
yüreğine sağlık çok güzel şiirin için kutlarım selamlar
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (7)