Yalan tarlasına ekilse tohum,
Sulanması boşa, alınmaz verim.
Arşa çıksa sesim, avazım, ahım,
Sözcükler boğulur, bu kuyu derin.
Gerçek varken neden söylenir yalan,
Soldurtup bahçeler, eylenir talan,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Arşa çıkan avazlar, ahlar ve sesler eğer Arş-ı alanın sahibine manalı ve hikmetli gelmişse tekrar derin kuyulara atılıp boğulmaya mahkum edilmezler Evrim hanım. Zira o yüce Arşın Rahman ve Rahim olan sahibi kullarına karşı çok merhametli pek şefkatlidir.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta