Yalan tarlasına ekilse tohum,
Sulanması boşa, alınmaz verim.
Arşa çıksa sesim, avazım, ahım,
Sözcükler boğulur, bu kuyu derin.
Gerçek varken neden söylenir yalan,
Soldurtup bahçeler, eylenir talan,
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Arşa çıkan avazlar, ahlar ve sesler eğer Arş-ı alanın sahibine manalı ve hikmetli gelmişse tekrar derin kuyulara atılıp boğulmaya mahkum edilmezler Evrim hanım. Zira o yüce Arşın Rahman ve Rahim olan sahibi kullarına karşı çok merhametli pek şefkatlidir.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta