Yalan tarlasına ekilse tohum,
Sulanması boşa, alınmaz verim.
Arşa çıksa sesim, avazım, ahım,
Sözcükler boğulur, bu kuyu derin.
Gerçek varken neden söylenir yalan,
Soldurtup bahçeler, eylenir talan,
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Arşa çıkan avazlar, ahlar ve sesler eğer Arş-ı alanın sahibine manalı ve hikmetli gelmişse tekrar derin kuyulara atılıp boğulmaya mahkum edilmezler Evrim hanım. Zira o yüce Arşın Rahman ve Rahim olan sahibi kullarına karşı çok merhametli pek şefkatlidir.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta