Gör Beni Kâhta’m Şiiri - Mahmut Cantekin

Efkâr dağım hüzün ağım toprağım,
Bir güz günü yandı canım gör Kâhta’m…
Soldu bağım gençlik çağım yaprağım,
Dön süz dünü dondu kanım gör Kâhta’m…

Sende açan solan gonca bir güldü,
Sevdan ile ateş içmiş gönüldü,
Güzel halka yiğit Mehmet ödüldü,
Tandır oldu şu sol yanım gör Kâhta’m…

Kan Eylül’ün on dokuzu şok etti,
İnsanlığı seven kalbi yok etti,
Ömrü ocak ciğeri de kok etti,
Feryat figan her gün tanım gör Kâhta’m…

Hiçbir merhem kâr etmiyor yaraya,
Onlarca yıl girse bile araya,
Tetikçi it satılmış beş paraya,
Sel gözyaşı her bir anım gör Kâhta’m…

Cantekin der; sahip çık her merdine,
Mertler düşmüş Kâhta’m senin derdine,
Toz kondurmam bir tek yiğit ferdine,
Onlar tacım şeref şanım gör Kâhta’m…