......Gör aciz, ol aciz..

Aciz görme gördüğünü, acizliğin var
Yargılarını bitir, ördüğünü giyen mi var
Sustukça kendine konuşursun duyan var
Konuşmalar riya ise, özlerde yalan var

Sorumluluklar sorun olsun, kanatların gibi
Yalnızlık sukuta yelken açsın gök semada
Geriye baktıkça gelsin gölgen, sen gibi
Duaların başlamasıdır, acizliğim affında

Dur insan oğlu, sözüm sana şiire kanarsın
İki kelimeyle mi aşrı hakimde yer ararsın
Başlamadan duaya, kabulünde ne yararsın
Kabulünde aciz oğlu acizsin, şiir sanırsın

Hedef mi ki huri dolu şerbet diyarı
Yakalasan da nefsi hakim deryayı
Garantisi de olsa kovulmadan; adem gibi
Acizliğin nimetidir, nimetler güneşin ayı

Döne döne hikmet vardır, acizken takvaya
Yüceldiğini sandığında gafletini solumaya
Nefes mi dir verilmeyeni istemeye, almaya
Nasip için yakarış, varış için şükür bulmaya

Gün geceden, gece günden sonraya
Günah tövbeye, tövbe geri ıramaya
Bir ok at gök yüzüne uçarcasına
İşte nasip ki. Ya nefes almaya ya vermeye
Ok düştüğünde kısmete razı kalmaya

Güncel bir dünyanın, hızı ile baş döner
Acıların arkasından hep bir mum söner
Bire bir de anımsanır,sönerken birer birer
Yok tan, bir olana varmaya, var olmaya

Nasip ise kısmet olsun, hayrın bereketi
Bedenlerin tatmini, gözler ile elleri
Yüreklerin teslimiyeti, acizliğin sükûtu
Nimetlerin en doruğu, acizliğin hikmeti