Gör Şiiri - Celal Işık

Madem ki,değirmen taşını gördün,
O taşı döndüren suları da gör,
Sofrana konulan ekmeği gördün,
Unu ekmek yapan,elleri de gör.

Her ekimin var bir, hasat zamanı,
Savururlar dane, için harmanı,
Gör de havada ki,tozu dumanı,
O tozu kaldıran,rüzgarı da gör.

Başımız da böyle akıl olursa,
Dünyayı kendine düşman görürse,
Bize bizden gelir,her ne gelirse,
Gel düşmandan beter,dostları da gör.

Bir el iti bulmuş ava salmışsın,
Ne yazık ki ele sen av olmuşsun,
Daima kendini haklı bulmuşsun,
Gel de kendinde ki hatayı da gör.

Celal der ki,el de hata var ama,
Sen kendi hatanı,elde arama,
Zalimi günahkar suçlu gör ama,
Mazlum da ki büyük kusuru da gör.