Gör... Şiiri - Emrah Bekci 2

Görmek…

Ne harika bir duruş, seziş, ruhu hayata bağlayan…

''Görmek, yaşamaktır..

Vuslattır görmek.

Görmek sahip olmaktır...

Mevsimler bütün işveleriyle emrindedir.

Renkler bütün cilveleriyle hizmetindedir.

Çiçekler onun için açılır.

Şafak onun için parıldar.

Gutenberg matbaayı onun için icat etmiştir.

Hugo o okusun diye yazmıştır şiirlerini.

Şehrin bütün kadınları onun için giyinip süslenir..

Çocukların tebessümü onun içindir."Der’’ Münzevi Fikir İşçisi Üstad’’…

Görmek, ne harika, ne şahane bir hal…

Göremez isek, karanlıklara mahkum oluruz…

Doğuştan kör olana, çiçeklerin tarifi çok zor…

Doğanın sergilediği, renkler cümbüşü ile raksı…

Görmek…

Görmek aslında ışığın olması…

Işık olmasaydı eğer, ışıktaki renkler…

Göremezdik ‘’AŞIK’’ olduğumuzun cemalini…

Işık görüştür, ışık var oluş, ışık gece ile gündüz…

Işıksız bir dünya düşünün ‘’AŞK MAVİSİ’’nin huzurunun hissedilmediği…

Görmek çok şey, görmek var oluşun ilk nedeni…

Görmek gerek, HAK’ika Tİ…

Görmek lazım ‘’SEV’’eni…

Görmek lazım, ‘’KÜN’’ diyeni…

Görüp, anlamak, anlamda ‘’HUZURU’’ koklamak…

Görün dostlar ‘’CAN’’ları…

Bakmayın, görmek için bakın ‘’HAK’ikate…

Her görüş, bir dokunuş…

Her dokunuş, bir evreni açan anahtar…

Evrenler içinde ‘’EV’ren…

Eyy…Adem, ‘’GÖR’’ ve sarıl seni var edecek olan şemsten yansıyan ‘’AŞK’’a…