Gör Şiiri - Ozan Efe

mayasız acılar koydu kapıya
gecede telleri dillenirken gör
yağsızı gıcırdar doydu tepeye
hecede dilleri yellenirken gör

yüzünde düşeni bin parça olur
yüreği deşeni neden kaybolur
mazlumun ahinde edeni bulur
acıda elleri dallanırken gör

acınacak halde zavallı duruş
kendi kabuğuna özüne buruş
kişiliğin sıfır etmez beş kuruş
yücede yelleri ellenirken gör

sözlerin dikeni sonradan batar
gözlerin lekeni yaradan katar
bindiğin deli tay sırtından atar
bacada yılları yıllanırken gör

ozan efem ağrı yüreğimde ok
ne hekimi bilir gereğinde yok
titretir yüreğin ereğinde çok
nicede gülleri güllenirken gör

110811denizli