Gör Şiiri - Mehmet Cemal Saydam

Sen benim ilimi, bilmezsin gülüm,
Hele kış bitsin, kar çekilsin de gör.
Her günü âlemdir, her günü düğün,
Tandıra büryanlar, sürülsün de gör.

Görmedin sen bizim buzlu suları,
İçtikçe at sürer, aşk orduları.
Mirkelam’la, Altun Kalbur Pınarı,
Hele taştan taşa, dökülsün de gör.

Bilmezsin güzeli, nasıldır bizde,
Renk bu âlemde ve bu denizde.
Kağnılar yollarda, yoncalar dizde,
Hele bir ekinler, ekilsin de gör.

Bitmez yeşilliktir bizde ovalar,
Ve bizde müzikler, geceler başlar.
Reyhan kokar, soğuk sulu tarlalar,
Tütünler bağlara, dikilsin de gör.

Arılar bal toplar özlü çiçekte,
Eşi yok Bitlis’in, bir başka renkte.
Mertliği bulursun, bir çekirdekte,
Gelinlik terzide, biçilsin de gör.

Ak elli kızlarım, semaver demler,
Ayakta şalvarlar, başta leçekler.
Sinede taht kurmuş yanık türküler,
Düğmeler ilikten, sökülsün de gör.

Dert dolu nağmedir bizde şarkılar,
Geceler çökmeden, lambalar yanar.
Davul-zurna ile yola çıkanlar,
Hele bir kol-kola, dizilsin de gör.

Mehmet Cemal SAYDAM