Ey Gönüldaş!
Bekâra boşamak gelirmiş kolay,
Mecnûn gibi gönül bağlayınca gör;
Sevdiğinden hele çıkmasın onay,
Deli çaylar misâl ağlayınca gör..
Bu yarayı ancak çekenler bilir,
Gönülden gönüle sekenler bilir,
Çorak bağra sevgi dikenler bilir,
Ummadığın ânda dağlayınca gör..
Azrâil mi firâk mı? Beğen derler,
Mâzi yamyamları beynini yerler,
Mecâzdan, İlâh-i Aşk sezer erler;
Damlada O ummân çağlayınca gör..
Nasihât vermek mi? Kuru bir laftır,
Unutursun demek ne büyük gaftır,
Çektiğin tüm çile kefâret, aftır,
Allah sana imkân sağlayınca gör..
Adem anlatır hep Aşk yarasını,
Nedense bulamaz bak çârasını,
Deme kalbim bilmez hiç nârasını,
Bir elâ gözlü yâr yağlayınca gör...
Kayıt Tarihi : 18.6.2016 08:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!