Garaman toprağında hayli baş idim
Ne fakir ne zengin orta bir hal idim
Çatıp uzun dille huzurumu bozdular
Şuursuz bir kararıla orda kalamaz idim
Gayrı ben hiç dünyayı görmez idim
Gayrı dili kısa, fikri uzun biri idim
hayli şaşkınlık verdi bu hal bana
Orda aklıma mukayyed olamaz idim
Oysa Garamanın en hoş iyisi idim
Cümle o halkın pek sevgilisi idim
Yanındaki nadanı at derlerdi bana
Hakikat sırtımdan atıvermeli idim
O hışımla Konya’ya avdet ettim
Asrın çeyreği kadar süküt ettim
Şaşılası işler gelip geçti başıma
Hepsine elim tersini çalıverdim
Yaren derki senin ağzını yokladım
Kafamdaki adamı, seni pakladım
Durma oku yaz söyle dediler bana
Oysa ben buda şeytan işidir dedim
Sükûtu hayal eylemiş görünür idim
Her anı her hali huda’ya bırakmış idim
Bundan sebeb nice gahrı var dediler
Söyledim, çok zehri var dediler işittim
Kendi kendime eden bulur dedim
Gonyayı Hanyayı her-kesi belledim
Yüce Rabbim bizimle olsun yeter
Onu bunu vallahi her şeyi salladım
17.02.2103
Mehmet Karagöz HatibiKayıt Tarihi : 3.11.2013 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!