Gönlümü dinledim bu gece yine,
Bıktım vefasızı sevmekten diyor.
Dönmüş içi,dışı yangın yerine,
Bıktım kara sevda çekmekten diyor.
Ezilmiş hayatın dönen çarkında,
Kan,revan içinde biter yakında,
Bir sordum bin ahı duydum anında,
Bıktım aynaları görmekten diyor.
Ne gecesi belli,ne de gündüzü,
Dinlememiş kimse,geçmemiş sözü,
Üfleyeni de yok,küllenmiş közü,
Bıktım kaç kez böyle sönmekten diyor.
İnişi olmamış çıkmış yokuşa,
Dönmüş adeta bir kanatsız kuşa,
Kan terlere batmış,yorulmuş boşa,
Bıktım artık daha gezmekten diyor.
Ümidi tükenip gazele dönmüş,
Soğuk kış gününde,ocağı sönmüş,
Huzur bulamamış,karagün görmüş,
Bıktım dizlerimi dövmekten diyor.
Ne acısı bitmiş,ne de kederi,
Sırtlamış hayatta olan dertleri,
Yazmak istiyor o yeni kaderi,
Bıktım nefes varken,ölmekten diyor.
(Kahramanmaraş 12.02.2010)
Mehmet Hanifi KeskinKayıt Tarihi : 14.2.2010 12:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soğuk kış gününde,ocağı sönmüş,
Huzur bulamamış,karagün görmüş,
Bıktım dizlerimi dövmekten diyor.
Bu gönül ne çok çekiyor bizden değilmi Şiir konusu kurgusu ve düzeni ile çok çok güzeldi. Yürekten tebrikler.
Saygın dost, bizler kesinlikle şiir, yada edebiyat eleştirmenleri değiliz. Sadece amatörce şiirler okuyor, yazabildiğimiz kadar şiirler yazmaya çalışıyoruz. Güzel şiirinizi bir edebiyatçı gözüyle eleştirmekten kaçınacağım. Dilimizi başarılı kullanan, sözcüklerin anlam değerlerini seçerek gerektiği yere oturtan, yazdığı şiirlerde insan ruhuna esintiler sunacak bir estetk duyum yaratan tüm dostlar başarılı şiir yazarlar. Şiirinizin gerek albenisi ve gereksel dilsel anlatım başarısı taktire değecek niteliktedir. Çalışmanızı kutluyor, tam puan vererek sevgiler sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (3)