Gönülü uyandırmak Şiiri - Mehmet Dumanlı

Mehtaplı gecelerden bana ah kalmış,
Hicran ruhun derinliklerine dalmış,
Gönül yine engin düşünceyle dolmuş,
Uyandırmak mümkünmü gönülü bilmem.

Ruhum sıkılmış, başımsa hep dumanlı,
Eser hasret rüzgarı yersiz zamanlı.

Ah biçareyim, deliyim, divaneyim,
Gündüz gece oldu, perişan haldeyim,
Sevdadamıyım, bilmem hasrettemiyim,
Uyandırmak mümkünmü gönülü bilmem.

Ruhum sıkılmış, başımsa hep dumanlı,
Eser haster rüzgarı yersiz zamanlı.

Kabussa bu yaşadıklarım allahım,
Yalvarırım bitsin artık sonsuz ahım.
Kimseye sitem etmem, feleğe kahrım,
Uyandırmak mümkünmü gönülü bilmem.

Ruhum sıkılmış, başımsa hep dumanlı,
Eser haster rüzgarı yersiz zamanlı.

1986 Nisan