Gönülsüz Tanrı Şiiri - Muhammet Üresin

Uğraşıyorum kısacık güzel bir an için yıllardır kıramıyorum bacağını şeytanın
Utanıyorum el açıp kapı kapı dolaşan bir dilenciyim sanki karşısında hayatın
Kıvranıyorum daracık dünyamda sığmıyorum içime oluru da yok dışarda kalmanın
Uzanıyorum tutayım kuyruğundan bir yıldızın kayıveriyor sanki gönlü yok tanrının

Uyanıyorum gecenin bir yarısı bilmiyorum ki kaç tam tur attı saatin yelkovanı
Tutunuyorum sağa sola yürüyorum güç bela bu kadar mı zor gelir taşımak bir canı
Kapanıyorum yerlere diz çöküp ağlıyorum koklayıp koklayıp dokunduğun eşyaları
Toplamıyorum odayı yığıldı kaldı bir yanda ilaç kutuları bir yanda çöp dağları

Koptu kopacak bak hayatla bağlantımı sağlayan o halat dibe çakılıyorum son sürat
Son durak bu kalbim bırak uğraşmayı kimse duymaz o haykırışların yalnız yersiz bir feryat
Doldu bak yine gözlerin giderayak hiç utanma bırak tutma kendini ağla rahat rahat
Göz kırpıyor usulca çağırıyor ölüm ordan şeytan diyor kalk kendini kucağına fırlat