Üstüme gelen kahırların
Sebebini
Kara kedilere mi yüklesem,
Kadere mi?
Ah çeksem,
Ateş alacak dünya
Yanacaksın içinde sende.
Ayrılığa alışkın değil
Derbeder gönlüm
Sen gidince gönülsüz kaldım
Yemek yedim
Gönülsüz,
İşe gittim
Gönülsüz,
Türküleri hep yarım söyledim
Gönülsüz vurdum teline
Sazımın.
Geceye düşmüş ay
Aynaya dönmüş sac bacalar
Cilveye başlamış
Duvar dibinde iki can.
İki baş dört ayak üstüne
Kurulmuş dünya.
İyi ki de kurulmuş,
Ama dünyayı ağaç kömürüyle
Karaya boyamışlar.
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 09:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ertürk Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/12/gonulsuz-3.jpg)
Kutluyorum sayın ertürk Demirci , bu çok güzel anlatımınızı , şiirinizi ...
TÜM YORUMLAR (1)