Gönülsüz Şiiri - İsmail Güller

GÖNÜLSÜZ

Gönül ki, ölçüsü sınırsız cevher
O cevhere zerre sığmaz gönülsüz
Kâinat kuralı döngüyle işler
Yansımaz duygular coşmaz gönülsüz

Karanlık mekânda, boştur aynalar
Işıksız görülmez, âlemde ne var?
Aydınlık dileyen, bir ateş yakar
Muhabbet çerağı yanmaz gönülsüz

Dünyalar güzeli olsa sevilmez
Gelmeden bir davet, kalbe girilmez
Rızasız bahçenin gülü derilmez
Taşsa da mezatlar, kokmaz gönülsüz

Nicelik yarışı, reklam algısı..
Kalmamış nitelik, cepte kaygısı
Gayretsiz değişmez kader yazgısı
Maarif mayası tutmaz gönülsüz

Kurulan cümleye, yorumlar“aynen”
Sorulan suale, cevaplar “derken”?
Kitaplar yüklenip gidilse erken
İlimden bir nasîb almaz gönülsüz

Davalar evrilmiş, tükenmiş çoktan
Basiret, feraset, ayrılmış haktan
Gününü kurtaran en büyük kaptan
Kamunun çilesi bitmez gönülsüz

Yönelse kıbleye, alınlar yerde
Tilkiler, kuyruklar, dolaşır serde
Riyakâr hamleler, talana perde
Dualar Allah'a varmaz gönülsüz

Baharda yağmurlar boşalsa gökten
Dereler çağlasa, aşsa her bükten
Yıkansa topraklar, selden köpükten
Çöl olur da, güller, açmaz gönülsüz

İsmail GÜLLER