Gönüllü Sürgün Şiiri - Musa Düzen

Bıyık altından ağlarken
Gençliğini geç yaşamış
Fanilyası yamalı ihtiyarlar

Şehir uyuduğunda
Hep tepede güneş
Kurumuş dudaklardan
Riyalı, hasetli ve kasıtlı masalarda
Dökülürken
Kirlenen renklerin cümleleri

Ayartan caddeleri
Mumda yanan pervaneleri olan şehirde
Hayırsız zamanların mizahçısı
Yetim
Kekeme
Tek gözlü
Eksik çocuk
Ürkek ve sessizce gelip geçerken

Piyanonun tuşlarında gezinen
Zarif parmaklar
Düşerken
Uçurum bozması hayasızlıklara

Güne damlayan
Acılar ve ötelenen yalnızlıklarla
Hep kapının eşiğindeyken Mujel

Vakit daralırken
Gönüllü sürgüne gitmeli
Kayıp patikadan gidilen
Kendini zaman sayan
Uzak kasabaya