Gönülll Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Gönül,nedir senden çektiğim..
Bitmez mi senin saltanatın,neden hayatını karartın.
Sana demedim mi ben gönül....
Neden insanlara inandın.
İşte bak işte bak yine yalnız kaldın,gecelerin sabah olmasını bilmeden.
Ne kadar sürecek bu gönül..
Daha ne kadar acı çekmeye dayanır yüregim.
Söyle söyle bana gönülll.
Ne zamana kadar arayacaksın içki şişelerinde teselliyi.
Daha ne kadar sabahlayacaksın; gecenin kör karanlıgında.
İçerken içkini.....
Bu ne gam bu ne duyğusallık gönül.
Sende bir gün toprak olacaksın...
Yeter çektirme gönül,
Düştüğünde,hiçbir değer verdiğin insanı bulamayacaksın.
Sende sende ağlayacaksın,sende yaşlanacaksın.
Sende nefret edeceksin insanlardan ihanetlerinden,
İnsanlıklarını unutmuşluklarından.
Sende bileceksin ikiyüzlülüğün,dürüstlügü alt ettigini.
Yeter gönül,yeter kendini düşünmüyorsan beni düşün.
Ben yoruldum,aldatılmaktan,yalanlardan riyakarlıklardan.
Bak bitti yine kadehim.
Hadi doldur,körkütük olayım sabah olmadan..