Gönüllerin Sultanı Şiiri - Nurcan Ziyaretli

Yıl 571;
Bir güneş gibi doğdun kalplerde...
Bir bebeğin gülümsemesine dokundun.
Nice çiçekler saçtın gökyüzüne...

Annen Amine,baban Abdullah,
Ellerin küçücük,avuçların yumak...
Kim derdi ki büyüyecek bu yavrucak
Kim derdi ki cihana peygamber olacak!

O doğum vaktidir ki; cehaletin sürdüğü
Diri diri kızların gömüldüğü,
Putları ilah sayanların güldüğü,
Köle pazarlarının insanlığa küstüğü...

Karanlığı mübarek ellerinle ittin.
O yüce ruhunu mağaraya kilitledin,
Yaradana sığınıp kurtuluşu diledin,
Neredesin gönüllerin sultanı peygamberim?

Kırk yaşında peygamberlik tacını giydin.
İlk vahiy geldiğinde ne çok titredin
O melek söyledi, sen de dinledin,
“Yaradan Rabbi'nin adıyla oku”

Gözlerinde yaratanın aşkına,
Tükenmeyen bir sevda ışığı vardı.
Vicdana gelmeyenlerin yurdunu
Kalbinde büyüyen merhamet sardı....

Nice acılara direndin ey Resul!
Mekke'den Medine'ye uzun yol aldın,
Peşinden Uhud ve Hendek savaşı..
İslam uğruna ömrünü ümmetine adadın...

632 yılı karanlık;
63 Yıla sığdı bir ömür...
Gidişin, yüreklere yaralar açmış,
Gidişin, kalanlara ibret olmuştu...

Biz, Yaradana nasıl kulluk eyledik?
Ahirete uzanan nice korkular gömdük.
Sayende şefaat dilendik Yardan
Biz seni çok sevdik yaratandan ötürü...

Ey gül kokulu peygamberim!
Ey gönüllerin yüce sultanı!
Cihan senin peşinde ya Resulullah!
Diyelim hep beraber ;“La ilahe illallah!”