Yokluğunun vurduğu zamanlardı.
Tutkuydu belki, belki de alışkanlıktan öte.
Demek unuturmuş unutanlar da,
Aşkları da dünya kadar gerçek işte.
Değmezmiş uykusuz geçen gecelere.
Tuzakları hayatın, belki sevdadan öte.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta