Gönüllerin Kıyameti Şiiri - Tamer Arabacı

Yokluğunun vurduğu zamanlardı.
Tutkuydu belki, belki de alışkanlıktan öte.
Demek unuturmuş unutanlar da,
Aşkları da dünya kadar gerçek işte.

Değmezmiş uykusuz geçen gecelere.
Tuzakları hayatın, belki sevdadan öte.
Demek gün gelir, dayanılmaz bildiğin acılar da
Tebessüm tebessüm akarmış gözlerinden.
Öğreniyor zamanla. İnsan işte! ! !

Hani uğurunda canını verirdin.
Yokluğu ölümdü hani!
Ne gereksiz hisler, arabeskten öte.
Şimdi bakiye pişmanlık.
Ve yüreğine duyduğun öfke.
Utanmak belki. Bir anlamda acizlik işte! ! !

Varlığının aklın üzerinde hüküm sürdüğü zamanlardı.
Ruhuna sinmiş sihri aşk, tutkulardan öte.
Demek tükenirmiş bir gün sevdalar da.
Gönüllerin kıyameti de böyle oluyor işte.

TmR 31.10.2016 11:45