Seven insan özler mi hiç yalnızlığında
Odasını çevirmiş tüm anıların da
Özlemlerini duvarlara hep kazımış
Yetmemiş yazı gönüllere bıraksa da
Unutamaz çocukluğunu ruhların da
Gençliğini sevdiğini hatırlasa da
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim