Gönüllere sevgi tohumu diktik,
Kabuğunu kırıp çıktık meydana.
Sevda sabanıyla sevgiyi ektik,
Aşk çekirdeğini diktik meydana.
Sevda toprak oldu kırıldı kaya,
Gönül çiçekleri muhtaçtır suya.
Sevgi filizlenip boy atsın diye,
Muhabbet suyundan döktük meydana.
Yar için türkü söyleyip sesledik,
Başımızı aşk tacıyla süsledik.
Sevda gülünü sevgiyle besledik,
Gözümüz misali baktık meydana.
Aşk iksiriyle gönülleri yüdük,
Sevda gülünün özünden bal yedik.
Aşk çiçeğimiz kurumasın dedik,
Sevginin özünden çektik meydana.
Yusuf buna var mı diyorsan gerek?
Elbette var aşka gönülü verek.
Yürekler aşk ile dolsun diyerek,
Aşk çiçeği alıp taktık meydana.
Kayıt Tarihi : 2.10.2010 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Elbette var aşka gönülü verek. ...Tebrikler! ...Elinize saglik!
TÜM YORUMLAR (2)